Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową
Bezpieczne zakupy
Idosell security badge

Choroby skóry u psa i kota - jak sobie z nimi poradzić?

2022-08-04
Choroby skóry u psa i kota - jak sobie z nimi poradzić?

Skóra to największy organ całego organizmu. Jej zadaniem jest chronić narządy, mięśnie i kości, zapewnia też barierę dla bakterii i pasożytów. To ona powoduje, że ciało psa lub kota może zachować odpowiednią temperaturę – bez względu na warunki termiczne na zewnątrz.

Skóra składa się z trzech warstw:

  • naskórka – epidermy,
  • skóry właściwej – dermy,
  • tkanki podskórnej – hipodermy.

Stan zapalny skóry może być wywołany bardzo prozaicznymi czynnikami, na które początkowo mogliśmy nie zwrócić uwagi. Zarówno brak odpowiedniej higieny pupila, jak i przesadna dbałość o czystość jego sierści mogą sprawić, że wystąpi alergia lub pojawią się zmiany skórne. Zbyt silnie oczyszczający szampon, a także zbyt częste kąpiele mogą pozbawić skórę naturalnej warstwy ochronnej, w efekcie czego zwierzak się drapie, a nawet zaczyna tracić sierść. Do pozostałych przyczyn można zaliczyć:

  • kontakt skóry zwierzęcia z detergentem,
  • oparzenia skóry w wyniku działania promieni słonecznych,
  • kontakt z rośliną, na którą pies lub kot może być uczulony,
  • uszkodzenia mechaniczne skóry.

Najczęściej spotykane choroby związane z pasożytami zewnętrznymi to:

  • pchły,
  • nużyca miejscowa,
  • nużyca uogólniona,
  • nużyca kotów,
  • świerzb psów,
  • świerzb kotów,
  • chejletieloza – łupież wędrujący,
  • roztocza uszu,
  • kleszcze,
  • wszawica,
  • wszołowica,
  • zapalenia skóry po pogryzieniu przez muchy.

Choroby skóry – przyczyny

Grzybica

Grzybica może być przenoszona pomiędzy psami lub kotami, a nawet ludźmi, dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie pierwszych objawów i rozpoczęcie leczenia. Daje łatwo zauważalne, ale niespecyficzne zmiany na skórze psa lub kota, dlatego często bywa nierozpoznana lub nieprawidłowo leczona. Choroba może dotykać różnych części ciała czworonoga, takich jak uszy czy grzbiet, ale również wewnętrznych narządów, czyli wątroby lub żołądka.

Wyróżniamy dwa rodzaje grzybicy, które mogą dotykać naszych pupili. Pierwszy z nich nazywany jest powierzchniowym - są to zmiany skórne, pojawiające się na ciele psa lub kota. Do niej zalicza się przykładowo grzybice pazurów, grzbietu czy uszu. Wszelkie zmiany na skórze, czyli tak zwane dermatofity, są bardziej powszechne. Drugi rodzaj schorzenia to grzybica głęboka pojawia się w narządach wewnętrznych, trudno ją zdiagnozować, gdyż wszelkie objawy są niewidoczne gołym okiem, tak jak w przypadku grzybicy powierzchownej. Głęboka grzybica jest rzadziej spotykana, ale tym samym trudniejsza w diagnozowaniu. Często pies nie przejawia żadnych niepokojących zachowań czy braku apetytu, dlatego jedynie wizyta u specjalisty może pomóc w stwierdzeniu grzybicy.

Alergie

Coraz częściej rozmaite zmiany skórne występują u psów, reagujących uczuleniem na różnego rodzaju alergeny zawarte w karmie, szamponie, zabawkach czy w pchlej ślinie. Alergie należą do najtrudniejszych do zdiagnozowania chorób skóry, bo ilość substancji uczulających wciąż rośnie i ciężko jest zdefiniować tę jedną odpowiedzialną. Objawy alergii koncentrują się zwykle na okolicach głowy, uszu, przedpiersia i przednich kończyn oraz brzucha. Zwierzę cierpi na silny świąd, często ma łojotok lub nawracające ropne zapalenie skóry oraz pokrzywkę. W wyniku drapania, skubania i lizania swędzących miejsc powstają wyłysienia i rany.

Leczenie skórnych objawów alergii pokarmowych polega na doraźnym podaniu środka przeciwświądowego, a następnie stosowania diety eliminacyjnej, czyli żywności zawierającej tylko jedno źródło białka – najczęściej jest to mięso, którego psi organizm jeszcze nie zna. W przypadku alergii na środki pielęgnacyjne, zabawki czy tekstylia, zaleca się kupno akcesoriów ekologicznych: łagodnego mydła zamiast chemicznego szamponu, naturalnych gryzaków. W przypadku legowisk i kocyków można sięgnąć po tkaniny z biobawełny lub innych ekologicznych włókien.

Nużyca u psa

Podobnie jak grzybica, nużyca wywołana jest nadmiernym rozwojem żyjących na skórze grzybów, również powstaje w wyniku za dużego rozmnożenia pasożytów – w tym wypadku roztoczy, naturalnie występujących na skórze zdrowych psów. Nużeniec psi (Demodex canis) mierzy około jednej czwartej milimetra i wywołuje dwa rodzaje chorób skóry - miejscową i uogólnioną. Postać miejscowa charakteryzuje się mniejszą ilością zmian chorobowych, w uogólnionej jest ich więcej i dotyczą całego ciała. Dolegliwości odmiany miejscowej to rumień i złuszczenia przede wszystkim w okolicy pyska, głowy, a także oczu. Nużyca palcowa - to widoczne zaczerwienienia na palcach i pomiędzy nimi, występujące głównie u psów bardzo dużych, jak np. bernardyn. Diagnoza obejmuje zbadanie zeskrobin skóry po szybkim i bezbolesnym pobraniu próbki. Leczenie jest już jednak żmudne i długotrwałe: oprócz stosowania środków roztoczobójczych i kąpielach, najważniejsza jest trwała poprawa sprawności układu odpornościowego psa. Na demodekozę zapadają najczęściej szczenięta i psy o osłabionym układzie immunologicznym – to typowa choroba zaniedbanych czworonogów.

Gronkowiec u psa

Podobnie jak w przypadku niektórych grzybów czy roztoczy, również bakterie gronkowca wchodzą w skład mikroflory skórnej i śluzówkowej. Wszystkie ze znanych izolowanych od zwierząt gatunków są potencjalnie chorobotwórcze. Ziarenkowce - inaczej stafylokoki (łac. Staphylococcus) - są względnymi beztlenowcami, żyją więc zarówno w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych. Gronkowce obecne są także w otoczeniu zwierzęcia: w glebie, powietrzu, wodzie czy na przedmiotach i świetnie tam sobie radzą, będąc jednymi z bardziej opornych na wysychanie i dezynfekcję drobnoustrojów. Gronkowce nisko zjadliwe mogą – na stałe lub przejściowo - zasiedlać nieuszkodzony nabłonek zdrowych psów, nie wywołując u nich żadnych zmian chorobowych. Jednak w momencie osłabienia nabłonka mogą organizm zaatakować, może do tego dojść na skutek urazów mechanicznych, zakażeń skóry innymi mikroorganizmami czy zaburzeń hormonalnych. Gronkowcowe zapalenie skóry u psów atakuje mieszki włosowe i występuje najczęściej na łapach, brzuchu czy udach. W pierwszym stadium pojawiają się włochate grudki, które z czasem zmieniają się w krostki, a w końcu w strupy.

Pasożyty zewnętrzne

Do pasożytów, szczególnie dających się psom we znaki, należą roztocza, pchły, kleszcze i wszy. Objawem inwazji pasożytów są przede wszystkich ostry świąd oraz różnego rodzaju wykwity skórne, takie jak rumień, krosty, grudki, pęcherzyki czy strupki. Zaatakowane psy lub koty nerwowo się drapią, iskają, liżą, trzepią lub ocierają o przedmioty. Same pasożyty można rozróżnić gołym okiem. Ostre swędzenie pojawia się również w przypadku pcheł i wszy. Kleszcze świądu nie wywołują, ale mogą przenosić niebezpieczne choroby, w tym boreliozę i erlichiozę, dlatego konieczna jest regularna kontrola sierści i usuwanie wbitych w skórę pasożytów.

Zaburzenia hormonalne

Przyczyną zmian w strukturze sierści lub powodem wypadania włosów u psów lub kotów mogą być także problemy z narządami wewnętrznymi lub układem hormonalnym. Najszybciej do zmian na psiej skórze i sierści dochodzi na skutek schorzeń układu pokarmowego i tarczycy. W chorobie Hashimoto, czyli zapalenia tarczycy, pojawiają się często zmiany dermatologiczne, jak przebarwienia sierści i jej zmatowienie, odbarwienie skóry lusterka nosowego, okolicy odbytu, moszny czy kończyn. W zespole Cushinga, chorobie nadnerczy, dochodzi między innymi do wypadania sierści, częstych infekcji skóry czy ciemnych przebarwień. Skóra staje się też często cienka i przezroczysta jak pergamin. Powodem zmian dermatologicznych są często schorzenia autoimmunologiczne.

Choroby skóry – jak sobie z nimi radzić?

Co oprócz wizyty u lekarza weterynarii możemy zrobić, aby wspomóc leczenie chorób skóry naszego czworonożnego przyjaciela? Jeśli mamy do czynienia z alergią, bardzo ważną rolę w ustąpieniu objawów odgrywa unikanie czynnika drażniącego. Ten z kolei może znajdować się w wielu miejscach, z jakimi mamy do czynienia. Na początek warto pilnować swojego pupila – zwracać uwagę na to, co obwąchuje (alergię może wywołać także kontakt z odchodami innych psów lub kotów), a do tego jakie rośliny znajdują się w ich otoczeniu. Czasami może się zdarzyć, że pomocna będzie zmiana trasy codziennych wycieczek. Niestety w większości przypadków czynnikiem, który wywołuje zapalenie skóry u psa lub kota, jest karma i bardzo często to właśnie jej zmiana wpływa korzystnie na stan skóry i sierści naszego podopiecznego. Czym kierować się w takiej sytuacji przy wyborze takiej karmy? Warto wybrać taką, która zawiera jeden rodzaj mięsa, jak np. karma monobiałkowa dla psa alergika Dolina Noteci Premium.

Profilaktyka i leczenie chorób skóry u psów i kotów

Leczenie chorób skóry jest kwestią bardzo indywidualną. Konieczne jest w pierwszej kolejności zgłoszenie się do lekarza weterynarii, który oceni stan zdrowia pupila. Każdy rodzaj dermatozy wymaga innego sposobu radzenia sobie z nim. Między innymi w przypadku grzybicy są to zwykle leki przeciwgrzybiczne oraz te wspomagające odporność, a w przypadku alergii unikanie podawania jedzenia, które szkodzi lub brak ekspozycji na bodziec, wywołujący uczulenie.

Można jednak zapobiegać pojawianiu się problemów skórnych u czworonoga, m.in. poprzez odpowiednią dietę. Przede wszystkim karma dla psa powinna być bogata w witaminy i minerały, które są niezbędne dla zachowania odporności. Należy także zadbać o to, aby żywienie było zbilansowane i zawierało odpowiedni stosunek białek, tłuszczy i węglowodanów. Warto także pamiętać o nawodnieniu pupila, ponieważ to pozwala na utrzymanie prawidłowego bilansu wodno-elektrolitowego. Jeśli widzisz, że Twój milusiński rzadko podchodzi do miski z piciem, zdecyduj się na mokrą karmę dla psa, która zawiera w sobie znacznie więcej wody niż jej suche zamienniki.

Pokaż więcej wpisów z Sierpień 2022
pixel